از سخن‌های دیرینه: هنر جوی و با مرد دانا نشین/ چو خواهی که یابی ز بخت آفرین

برنامۀ «شب عرس مولانا» شامگاه سه‌شنبه 25 آذرماه 1399 در صفحه اینستاگرام خردسرای فردوسی برگزار شد. این جلسه به میزبانی دکتر محمدرضا سرسالاری بود.


سرسالاری برنامه را با غزلی از مولانا آغاز کرد. سپس دکتر کیمیا تاج‌نیا دربارۀ وجوه مشابهت فردوسی و مولانا و عشق دوسویه بین مولانا و شمس سخن گفت و ادغان کرد: « فردوسی در تاراج‌گاه قرن 4 برای محفوظ داشتن اندوخته‌های فرهنگی و زبان پارسی کوشید و مولانا خداوندگار در آشوب‌گاه قرن7 به مواریث فرهنگی و زبان پارسی در جغرافیای امپراتوری رم شرقی وفادار ماند».


در ادامۀ برنامه مهندس مهدی زمانی و مهندس فریزی با حضور در منزل پروفسور پاپلی یزدی، سردیس استاد را به ایشان را تقدیم کردند. همچین خانم دنیا خادمی با گزیده‌ای از ابیات «گفتار اندر آمدن پیران ویسه به نزدیک رستم» به شاهنامه‌خوانی پرداخت. دکتر مهدی نوروز نیز دربارۀ شهر قونیه، آرامگاه مولانا و سماع سخنرانی کرد. در پایان برنامه نیز استاد علی پورعطایی با ساز رباب و نواختن آن فضای برنامه را دلنشین کرد و به هنرنمایی پرداخت.

 

 



گزارش: سمیه کریمی‌پور