-آموزۀ شاهنامه برای جامعۀ امروز ایران چیست؟

آموزۀ شاهنامه خردورزی، ادب، پند و اندرز، عبرت‌گرفتن از تاریخ و قدر گذشته را دانستن و ارزش‌های والا و پرگهر قدیمی‌ها را شناختن و تقدیم به نسل‌های امروز کردن است. آموزۀ شاهنامه برای جامعة امروز ایران برگشتن به هویت ملی، آموختن ارزش‌های باستان و ارزش‌­های تاریخی، فرهنگی، ادبی و ملی ایرانیان به نسل‌های جدید، جامعۀ آرمانی فردوسی را آفریدن است.

- اگر فردوسی را تنها، منظوم‌کنندۀ شاهنامۀ ابومنصوری بدانیم و بر امانت‌داری کامل او در پیروی از منابعش صحّه بگذاریم، بنابراین کار بزرگ فردوسی چیست؟ چرا فردوسی را «حکیم» می‌نامیم؟ حکمت فردوسی در چیست؟ درواقع فردوسی چه کاری جز منظوم‌کردن شاهنامۀ ابومنصوری انجام داده است که لقب «حکیم» پیش از نام او می­‌نشیند؟ افزون بر این، با توجه به اینکه از زندگی فردوسی اطلاعات چندانی در دست نیست و بخشی هم از آنچه موجود است در صحت آن تردید وجود دارد، معیار­های «حکیم» بودن فردوسی از نگاه شما کدام­‌اند؟

با نگاه کوتاه به شاهنامۀ فرزانۀ طوس مشخص می­‌شود که وی یک حکیم فوق‌العاده‌ای هست. چون این کتاب بزرگش از آغاز تا پایان سراسر پر از حکمت و پند و خرد و نبوغ است. فردوسی، جدا از جنبۀ شعری، دانشور و حکیم فرزانه­‌ای نیز بود. او توانست از میان انبوه دانسته‌هایی که در دسترس داشت، مطالبی را گزیده و گردآوری کند که در یاد ایرانیان، ترکان و هندیان زنده بماند. فردوسی به‌سبب منش دهقانی، با فرهنگ و آیین‌های باستانی ایران آشنایی داشت و پس از آن نیز بر دامنۀ این آگاهی‌ها افزود؛ به‌گونه‌ای‌که این دانسته‌ها، جهان‌بینی شعری او را بنیان ریخت. فردوسی خرد را سرچشمه و سرمایۀ تمام خوبی‌ها می‌داند.

-کدام استادان و چه کتاب­‌هایی به فکر شما جهت و افق داده‌­اند؟ شخصیت (علمی) که اکنون دارید تحت تأثیر چه کسانی شکل گرفته است؟

استادان بزرگوار از ایران: استاد محمدجعفر یاحقی، علی­‌اشرف صادقی، محمدعلی موحد و ابوالفضل خطیبی. و کتاب‌های شاهنامه و دواوین اشعار و کتاب‌های زیاد علمی و ادبی و فرهنگی، بنده را جهت و افق داده­‌اند. پای گذاشتن در مسیر زبان و ادبیات فارسی که مسیری طولانی است و پیمودن این مسیر نیازمند صبر و تحمل است. ‌من در دورۀ تحصیلی راهنمایی به زبان فرانسوی سپس عربی  علاقۀ خاصی پیدا کردم. بعدها در دوران دانشگاه نیز علاقه‌مند به ‌مطالعه و آموختن زبان فارسی و انگلیسی شدم. ‌فرهنگ، آداب و رسوم و ادبیات سرزمین ایران در قبل از ورود اسلام و به­‌وجودآمدن یک ادبیات غنی و تأثیرگذار و داشتن یک زبان روان و زیبا موجب شد توجه من به این زبان ‌بیشتر شود. ‌البته در این میان وجود شاعرانی تأثیرگذار هم­چون حافظ، عطار، مولانا و غزنوی نیز از جمله فاکتورهایی است که باعث شده هم­چنان زبان و ادبیات ‌فارسی برای من جذاب بماند.