از سخن‌های دیرینه: هنر جوی و با مرد دانا نشین/ چو خواهی که یابی ز بخت آفرین


جویا جهانبخش، سال 1356 در اصفهان زاده شد. عمده دوران تحصیلات خود را در زادگاهش گذرانید. در دورۀ راهنمایی و سپس دبیرستان از دانشآموزان ممتاز سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان به شمار میرفت و بهرغم موفقیت در شاخه ریاضی و فیزیک، به سبب دلبستگیاش به مطالعات ادبی و تاریخی (به‌ویژه شاهنامه‌پژوهی) به شاخه ادبیات و علوم انسانی روی آورد. سرانجام نیز مطالعات اسلامی و دانشاندوزی در حوزه علوم دینی اصفهان را برگزید. او که سالهاست به درس خارج فقه و اصول حضور مییابد، چندی نیز در حوزه علمیه اصفهان به تدریس ادبیات و کلام و... اشتغال ورزید و هماکنون به مطالعه و تحقیق در حوزههای مورد علاقه خود مشغول است. از وی بیش از بیست کتاب به چاپ رسیده است که برخی از آنها عبارتند از: دقائق التأویل و حقائق التنزیل (تصحیح)، ترجمه فرحۀالغری (تصحیح)، سراجالسالکین (تصحیح)، راهنمای تصحیح متون (تألیف)، حکایت اخگر الماسریزهها (تألیف)، سلمان محمدی (ترجمه)، نیز افزون بر پانصد مقاله از وی در دانشنامهها، یادنامهها و مجلاتی چون: آینه پژوهش، آینه میراث، بینات، پژوهش و حوزه، علوم حدیث، و دانشنامۀ قرآنپژوهی به چاپ رسیده است.

آثار او بارها از سوی جشنوارههای متعدد ازجمله کتاب فصل و جشنواره نقد مورد تقدیر قرار گرفته و سالها با دبیرخانه کتاب سال، به‌عنوان داور همکاری داشته است.